| Geschreven door mobar |
|
Een boom gestild verkleurd verschiet verdriet achter de huizen buigt eenzaam met de wind geef hem die hand, mijn vriend en tracht onachtzaam mee te zaaien deze droeve melancholie heel af en toe tussen het zwerven het is nu voorbij de grote trouw blijft behaaglijk binnenshuis waar haardvuur knettert en weer een jaar bedachtzaam wordt voorgelezen door een onwetend kind te zeldzaam voor de winter nog maar al dichterbij dan toen. |
zaterdag 29 november 2014
Herfst
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
BeantwoordenVerwijderenFriday, February 03, 2012 15:30
walla zieke gedicht we like wanneer komt er meer
Peter van Tiel
Saturday, November 12, 2011 11:58
Ik denk dat dit nooit went.
Maar ja, twee derde van de wereldbevolking leeft in armoede en de "rijken" staan er bij en kijken er naar.
Zal dit ooit veranderen, ik ben bang van niet.
Mooi schrijven!!!
Fijn weekend verder.
Peter.
Mady
Saturday, November 12, 2011 08:48
Armoede met moet het meemaken om te weten hoe het werkelijk voeld. Maar als het dan beter gaat kan men ook zo heerlijk genieten van de kleine dingen dat die slechte periode ook wel iets positiefs heeft meegebracht, groetje
trucker klaas
Saturday, November 12, 2011 07:12
een prachtschrijven
het raakt het leven van velen
graag gelezen ,klaas
windwhisper
Saturday, November 12, 2011 07:06
ja armoede, een bestaan waaraan je nooit zal kunnen wennen, geestelijk en lichamelijk niet
warme groet Cobie
een schrijven dat me een brok in mijn keel geeft
goede morgen Mobar
Saturday, November 12, 2011 00:55
Mobar.. elke cel in me lichaam juicht! Heerlijk hoe jou pen vloeit.. en woorden doet dansen. Doet drijven op de luchtkusten van mijn gedachte.. bravo! De volgende is voor jou...
reacties op armoede.
Inhoudelijk erg sterk, de uitvoering vind ik wat minder, jammer, dit verhaal verdient een prachtige omlijsting.
BeantwoordenVerwijderenmobar - 10-September-2013 1:11
Okay, daar kan ik mij wel in vinden, het is nog wel beter uit te werken, waarschijlijk schrijf ik nog eens de uitgebreidere versie.
--------------------------------------------------------------------------------
9-September-2013 23:36
Ik sluit mij bij de woorden van Ryara aan met nog te vermelden dat ik het jammer vind dat je deze bijdrage niet verder in een ruimer opgezet verhaal hebt neergezet i.p.v. in een miniatuur.
mobar - 10-September-2013 1:12
Waarschijnlijk schrijf k dat ruimere verhaal nog eens, bedankt.
--------------------------------------------------------------------------------
11-September-2013 12:36
Ik vind er een paar pracht vondsten in.
>maar gelukkig heeft de tijd vrede met jouw geweten en besluit jij de tekening te laten verdwalen. Naar een niemandsland, waar verloren dromen om erkenning strijden. Waar de natuur een eigen herfsttekening maakt.> zo mooi getypeerd
Prachtig skelet om een hele roman van te maken
mobar - 16-September-2013 14:46
Het gaat vast nog een keer een langer verhaal worden, een hele roman waarschijnlijk niet, maar wie weet, bedankt voor de reactie.
Sunday, March 24, 2013 11:03
BeantwoordenVerwijderenweer eens een prachtig schrijven
fijne zondag
Quicksilver
Sunday, March 24, 2013 10:31
weer een bijzonder gedicht...
warme groets
Janny Scheybeler de Jonge
Sunday, March 24, 2013 10:10
ben al stil..
windwhisper
Sunday, March 24, 2013 09:52
lieve Henk, ik neem je woorden mee, de dag in, heb je al even eerder gelezen, je raakte die snaar in mijn hart, waardoor ik in eens spontaan moets huieln
een groet aan jou en de poezebeestenin Amsterdam