| Mystieke herfsttuin |
| Geschreven door mobar |
|
Ik ga me niet met de naaktslakken bemoeien als ze zich terugtrekken uit de mystieke herfsttuin laat ik het gras, waar gras mag groeien en alle blaadjes denk ik bruin ik laat de liedjes aan de vogels in de intensheid van het afscheidslied probeer ik jouw ogen te ontwijken maar het gevoel raak ik niet kwijt ik zal niets zeggen tegen merels die mij verwijten dat ik zwijg maar we zijn toch stoere kerels ondanks de black-out die ik krijg ik droom jouw ziel terug aan de vlinders zij zullen zwerven rond het verloren woord misschien als troost nog, voor de vinders in een hemels, nooit verlaten oord. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten