Maanspiegel

...

Ik voel de herfst in hart en bloed

...

Herhaalde argumenten



En jouw naam duistert Koos
in herinnering door heimwee
een waas uit het verleden

tussen jouw ooit zo zwarte haren
boven blauw priemende ogen
en die nog grappigere achternaam
die ik hier liever niet wil noemen
om geen vliegen aan te trekken

in ondergrondse dromen
begraven tussen de doden
krioelt het van de wormen

omdat jij niet gek was
net zo min als ik
de dageraad
uit de goot plukte

met handen, zilverachtig
schoon en bereidwillig
in het doen en laten

zucht ik jouw zoenen
naar een later beminde ik
jouw nooit gevonden ego
zoek ik achter laatste dagen

in herhaalde argumenten
vind ik de oorzaak van jouw dood.

Middag

Seizoenen wij zoenen

Herfstdromen

Herfstdeuren

Wankelend,


de afgrond nabij
opent zij herfstdeuren
in haar dromerig verlangen

tussen slanke denkvingers
glippen er najaarsdagen
langs herinneringen

die ze ooit had
aan jouw mottenverlangen
groeien houdbare dromen

verder tijdens nachten
door duister smachten
tussen talloze fliplippen

bewoon jij haar zielenlijf
zoals zij dat van jou
achter deuren van vergetelheid

vergankelijkheid zoekt prooi.


Schrijver: Mobar






-

Herfst nadert met rasse schreden

....