Woord noch heimwee

Geschreven door mobar

Het is maar goed dat jij niet bij me bent nu verlangen woord, noch heimwee kent in iedere zin zich leegte boort zelfs maanlicht bij de stilte hoort en klanken van mijn stem vergeet in diepe roerselen, toebedeeld alsof je als een ander droomt de nachten van mijn ziel, bewoond met vragen, die jij aan mij stelt.