Dichtdanseres

Geschreven door mobar

Ik las, eenzaam verwilderd verliefd de mooiste woorden van de huwbare dichtdanseres verbleef een kille nacht in droeve eigen stilte tikte de tijd terug in mei mijn hand reikte naar de dunne horizon maar werd in drastisch tasten afgehakt en meegenomen in eb en vloed door zielsverwanten ik kon kiezen tussen de dood en gezelschap maar ik aarzelde er zat een zware zwart gevleugelde duif op mijn geblesseerde schouder met een uitzicht over het meer droomde ik een minnaars kus voor haar hunkerende hart verbleef ik in mijn twijfel en sprak haar naam in verdichte stilte.