Geschreven door mobar |
Onze huiden zijn gewild bij papieren tijgers hongerige weduwen, spelende kinderen en masturberende ambtenaren die bazig blazen om de ziel te stofferen we zitten niet stil maar verdwalen in het nachtwoud waar je steeds zegt dat het regent in nieuwe verhalen achter gesloten lentegordijnen waar ons hart ligt voor consumptie in een rubberboot nabij ‘t eiland om stille corruptie te verdrijven ’t land te bevrijden van angst achterdocht en schijnheiligheid van dominees in doorzichtige gewaden en de maan schijnt met jaren van heimwee in de binnenwereld van onze ziel werd er een stad gebouwd om de woestijn en de jungle te ontzien van ons de jouwe, de stilte en jouw tederheid in dat lepeltje liggen en teder kussen vraag je naar alles, vraag je naar niets een nieuw boek, een andere maan een vreemdere naam voor mijn hoofd mijn lichaam en mijn brein anders dan alleen mijn verlangen voor niemand een antwoord een verlossende brief of dat er eindelijk een oplossing komt voor de intensieve problemen rond mijn verloren identiteit vliegen er insecten naar geletterde huisvrouwen die me toeschuiven wat door de maatschappij werd vergeten gedreven in dit leven onze huiden zijn gewild in ’t nachtwoud van met de dood sprekenden Barbiepoppen die graag in ons hun heil nog zien als we dapper genoeg zijn voor ’t woud mogen we God misschien danken dat we nog dankbaar mogen zijn in alle verwarring van onze zelfgekozen eenzaamheid. |
donderdag 29 januari 2015
Nachtwoud
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten