In herfstlicht wuiven bomen
naar duisteren van dagen
regen, regen, is een gegeven
langzaam druppellen uren
weg van het bestaan
trager de trap op en af
boodschappen steeds zwaarder
verslijten van de tassen
ooit vol glorie
bijna als oorlogsbuit
naar binnen gehaald
in onvoltooide keuken
toen het leven nog
betaalbaar was met guldens
alles overzichtelijker.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
September, ik heb rode rozen
BeantwoordenVerwijderenop jouw boodschappentas genaaid
voor als je plotseling weer thuis komt
ik hoop dat de wind niet draait
de richting is goed, deze maand
blijf ik onder de maan en sterren
op je wachten, doe ik niet
ik teken een bos op het behang
en laat de maanvogels een lied fluiten
misschien zie ik je nooit meer
maar dan nog zal ik blijven dromen
dat je ooit weer terug zult komen.
Schrijver: mobar
Bedankt voor de rondgang in Artis. Heel mooi verwoord in dit gedicht, ook de dichtvorm bevalt me.
BeantwoordenVerwijderenklik hier als u deze opmerking ongepast vindt
mobar - 21-October-2013 15:35
Dank je wel, en graag gedaan. Groet.